تنهائی های ما

عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شد

تنهائی های ما

عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شد

باران بی امان

هوالعزیز

 

حکایت بارانی بی امان است

 

 این گونه که من دوستت می دارم 

 

 

 

 

  

 

 

شقایقی

پر کن پیاله را

هوالعزیز

 

پر کن پیاله را
کاین آب آتشین
دیریست ره به جال خرابم نمی برد!

*******
این جام ها ـ که در پی هم می شود تهی ـ

دریای آتش است که ریزم به کام خویش  ،
گرداب می رباید و  آبم نمی برد !

*******
من با سمند سرکش و جادویی شراب ،

تا بیکران عالم پندار رفته ام
تا دشت پرستاره ی اندیشه های گرم
تا مرزناشناخته ی مرگ و زندگی
تاکوچه باغ  خاطره های گریز پا،
تا شهر یاد ها  رفته ام.

*******
هان ای عقاب عشق !
از اوج قله های مه آلود دور دست
پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من
آن جا ببر مرا که شرابم نمی برد..!
آن بی ستاره ام که عقابم نمی برد !

*******
در راه زندگی ،

با این همه تلاش و تمنا و تشنگی ،
بااین که ناله می کنم از دل که: آب ، آب، آب
دیگر فریب هم  جز تا کنار بستر خوابم نمی برد !

*******
پر کن پیاله را ...

 

 

شقایقی

درد

هوالعزیز

 

حرف هایی هست که نه می شود فریاد زد

                             نه می شود به کسی گفت

                                               نه می شود جایی نوشت

                                                                   این یعنی درد ...

 

شقایقی

پایان عشق

هوالعزیز

 

 

انگار عشق دست بردار نیست.

 

زخمت می زنه اما در نهایت باز هم خودشه که مرحمت می ذاره

 

شقایقی

سلام شقایقم

هوالعزیز

 

سلام شقایقم

 

رسیدن به خیــر

 

 

 

شقایقی