هوالعزیز
عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نشود باده پرست
شقایقی
دل ما در طلب عشق چه فرسوده شده است
عیب از آن چشم سیاه و دل پر طاقت بود