تنهائی های ما

عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شد

تنهائی های ما

عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شد

...

به نام عشق

.

.

.

1394...

چه روز ها و سالهای عجیبی رو تجربه می کنم به لطف نگاه بیکرانت

سالی که رفت ، بیکران تر از سال پیش از اون ، سرشاراز  ناب ترین های طعم وجودی تو بوده ، لبریز بود از هزاران رنگ و رمز تازه از مفهوم بیکران " عشق " و "شمس " که نقش اول تمام این لحظه ها و طعم ها بوده و هست... 

چه زیبایی هایی از وجودت رو که پیش چشم های حیران زده من ، آشکار نکردی ، چه جا و مکان های بی انتهایی که من رو نبردی... به لمس طعم چه حرف ها و واژه های که میهمانم نکردی ... به راههایی بردی و درسهایی دادی و دوباره به راه نخست برم گردوندی

میدونی ، سالهای گذشته رو که نگاه می کنم ،اگر منصف باشم ، از لحظه تولدم تا کنون ، همیشه با من به شکل بی اندازه ای مهربان بودی ... به خراباتم کشوندی و حیرانم ساختی و به طعمی از خودت آشنام کردی...

چشم هام ... چشم های  دیوانه ام رو دیوانه تر کردی و با لبخندی گفتی از دیدنم لذت ببر ... بودنم و حض ببر ... بی بال و پری اما در من پرواز کن به چرخش نگاهی ...

من این روزهای بودنم ، بااینکه با تمام وجود آغشته و آلوده خراباتی بیکرانم اما بی وقفه در میان دستان تو در حال چرخیدنم ... می چرخم و تو حال خرابم رو لذت می بری

سالی که رفت و سالهای پیش از اون ، گرانبهاترین دارایی های زندگی من هستن که کلمه ای برای توصیف طعم اونها هنوز حیات نیافته

تنها " تو " ... تویی که همه این ماجرا رو با لبخندی رقم میزنی ، میدونی چه ها به کامم ریختی ...

ممنونم برای تمام هرآنچه ای که به کامم ریختی ، هرآنچه ای که در تک تک ذره های وجودم کاشتی  ، هر آنچه ای که پیش قدم هام گذاشتی و میذاری تا بیشتر و بیشتر بیابمت و درآغوشت بگیرم ...

از اینجا که هستم ، تا تمام ذرات این خلقت ، عاشق تو ام ...

ممنونم محبوب من :)

.

.

نسرین



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد