تنهائی های ما
عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شدتنهائی های ما
عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شددرباره من
در عشق تو هر حیله که کردم هیچ است
هر خون جگر که بی تو خوردم هیچ است
از درد تـــو هیـــچ روی درمانــــــم نیست
درمان که کنـــد مرا که دردم هیــچ است
ادامه...
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- نسرین 352
بایگانی
- آبان 1395 1
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 1
- فروردین 1395 6
- اسفند 1394 4
- بهمن 1394 2
- دی 1394 4
- آذر 1394 4
- آبان 1394 6
- مهر 1394 11
- شهریور 1394 2
- مرداد 1394 3
- تیر 1394 5
- خرداد 1394 5
- اردیبهشت 1394 8
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 2
- بهمن 1393 7
- دی 1393 3
- آذر 1393 5
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 9
- مرداد 1393 6
- تیر 1393 7
- فروردین 1393 6
- اسفند 1392 12
- بهمن 1392 8
- دی 1392 4
- آذر 1392 3
- تیر 1392 2
- اردیبهشت 1392 1
- فروردین 1392 1
- اسفند 1391 1
- شهریور 1391 5
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- آبان 1390 1
- مهر 1390 1
- شهریور 1390 3
- خرداد 1390 1
- فروردین 1390 2
- بهمن 1389 2
- دی 1389 6
- آذر 1389 1
- آبان 1389 2
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 2
- خرداد 1389 2
- اردیبهشت 1389 5
- فروردین 1389 6
- اسفند 1388 2
- بهمن 1388 8
- دی 1388 8
- آذر 1388 6
- آبان 1388 5
- مهر 1388 4
- شهریور 1388 2
- مرداد 1388 6
- تیر 1388 3
- خرداد 1388 4
- اردیبهشت 1388 8
- فروردین 1388 7
- اسفند 1387 3
- بهمن 1387 1
- دی 1387 1
- آذر 1387 4
- آبان 1387 3
- مهر 1387 4
- شهریور 1387 4
- مرداد 1387 1
- خرداد 1387 1
- اردیبهشت 1387 4
- فروردین 1387 5
- اسفند 1386 1
- بهمن 1386 1
- دی 1386 3
- آذر 1386 3
- آبان 1386 3
- مهر 1386 2
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 5
- خرداد 1386 5
- اردیبهشت 1386 5
- فروردین 1386 3
- اسفند 1385 1
- بهمن 1385 2
- دی 1385 5
- آذر 1385 4
- آبان 1385 2
- شهریور 1385 4
- مرداد 1385 3
- تیر 1385 8
- اردیبهشت 1385 2
ناگهان چقدر زود دیر می شود
هوالباقی
خسته ام از این کویر
این کویر کور و پیر
این هبوط بی دلیل
این سقوط ناگزیر
آسمان بی هدف
بادهای بی طرف
ابرهای سربراه
بیدهای سر به زیر
ای نظاره شگفت
ای نگاه ناگهان
ای هماره در نظر
ای هنوز بی نظیر
آیه آیه ات صریح
سوره سوره ات فصیح
مثل خطی از هبوط
مثل سطری از کویر
مثل شعر ناگهان
مثل گریه بی امان
مثل لحظه های وحی
اجتناب ناپذیر
ای مسافر غریب در دیار خویشتن
با تو آشنا شدم
با تو در همین مسیر
از کویر سوت و کور تا مرا صدا زدی
دیدمت ، ولی چه دور
دیدمت ، ولی چه دیر
این تویی در آن طرف
پشت میله ها ، رها
این منم در این طرف
پشت میله ها ، اسیر
دست خسته مرا مثل کودکی بگیر
با خودت مرا ببر
خسته ام از این کویر
دکتر قیصر امین پور
در رفتنت ، چشمهایم به سوگ نشست و از تنهایی زمین چون ابری دلتنگ ،
ساعتها گریست
وجودت همتای آفتاب ، هم طلوع عشق باد
شقایقی
وگرنه ..
کسی چه می دانست که باران چیست ؟؟
سلام
از اینکه کلبه ما را قابل دونسته بودید ممنونم
شعرهای شما قابل تامل و زیبا به نظر می‌آیند
امیدوارم که همواره موفق و پیروز باشید
باز هم منتظر نظرات شما هستم