برف نو . سلام

هوالعزیز 

برف می بارد، ساعت هاست.

تمام لحظه های مرا سپید پوش کرده

ومن روزهاست که تو را ترک گفته ام.

درخت اقاقیا، بی هیچ برگ و گلی

چه زود شاخه به دست گیسوی برف می سپارد.

*

زمستان است و تا صبح آسمان میهمان زمین است

و چون خورشید برآید

همه وجودم را چون سپید کوه، فرا گرفته ای.

*

روزهاست که ترکت گفته ام و

تو چه زود فراموشم کردی.

گویی با قاصدکی که به دست باد سپردم

خاطره ام را نیز از خاطرت زدوده ام

*

آه ای نجابت آسمان ، ببـار

تمامی ذرات تنم را فرا گیر.

مرا مدفون وقـــار خویش ساز

شاید در بهار ، در جوانه ای تنها

دوباره عاشق شوم. 

 

شقایقت