تنهائی های ما

عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شد

تنهائی های ما

عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شد

محال

هوالعزیز 

 

 

 

 

 

هر چی محال می شد  

 

با عشق داره میشه 

 

 

نظرات 3 + ارسال نظر
رضا دوشنبه 9 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 10:49 ق.ظ http://baleshovgh.blogsky.com

سلام و درود
سر بزنید شاید جالب باشه براتون.

رضا دوشنبه 9 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 11:44 ق.ظ http://baleshovgh.blogsky.com

سلام
خیلی خوشحالم کردید از حضور و نظرتون .
مطلبی از شما دیدم که خیلی خوشم آمد و نشان میده با دید بازی به عشق و جهان نگاه میکنید در همین رابطه این مطلب از مارتین بوبر هدیه به شما:

رودر رویی من با هر تویی ؛ منزلگاهی است در راه روبرویی من با خدا ؛ که نظری هم از آن واقعه را ؛ به من نشان میدهد .و هر چند انسان در هیچیک از این منزلگاهها ؛ به رودررویی مستقیم با خدا موفق نمی شود ؛ ولی همین که آماده شده و انتظار

میکشد؛ یعنی در این راه قدم برداشته و بی سهم نمامده است. او هیچکدام از این رابطه ها رابی ارزش نمی داند. و آگاه است که دنیای رابطه ها بوسیله توی جاویدان به هم پیوسته و متصلند.

برای چنین انسانی رابطه داشتن با خدا یعنی خدا را در جهان به واقعیت رساندن : در هر لحظه از نو؛ و در هر روز از نو ؛ تا آنجا که شرایط موجود می طلبد.

در این شرایط ؛ طول عمر انسان ؛ بر حجم متراکم رابطه های انسان منطبق می شود ؛ و هر چندنمی تواند و نباید این جهان را کنار بگذارد ؛ ولی چون رابطه های بسیاری را در بر می گیرد؛ لحظات روبرویی با«خدای تو» همچون صاعقه در تاریکی گذرا نبوده و همچون طلوع ماه در شب پر ستاره با ثبات و پایدار می شود.

فرشیدرشیدی دوشنبه 9 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 03:23 ب.ظ

عشق در پرواز است............!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد