دیدنت...

هوالعزیز 

حال خوش این روزهایم تنها جرعه ای از نگاه توست

جرعه ای کوتاه که اینگونه ....

کاش مرا یارای سخن بود و کلام حجم تو را می فهمید.

 چگونه تو را در زبان جا کنم آنگاه که فکر و رویا و خیالم در برابرت به ناتوانی اقرار می کند.

گیجم. همه عمر در حسرت با تو یکی بودن رفت و حال که با تو یکی هستم تازه می یابم همه عمر کور بوده ام و اینک ناتوان از دیدنت هستم. آن همه که از تو دیده بودم هیچ بود و من دوباره دیدنت را تکرار و تکرار می کنم تا ببینمت

چشم دوخته ام به آن سوی شب...

آنگاه که بر من باز آیی و من تو را به کام کشم...

شقایقی