تنهائی های ما

عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شد

تنهائی های ما

عبور باید کرد و همنورد افقهای دور باید شد

آغوش عشق ...

به نام عشق

.

.

.

در باز می شود ... سنگینی حجمت ، خانه ام را سیراب می کند ... عطر حضورت هوای ذهن مرا بی قرار نادیده ترین لحظه وصلت می کند ... آغوش می گشایم بروی تمام ذرات هستی ... پرواز می کنم به سوی نایاب ترین نگاه دیدار

.

با من وعده دیداری بده ، در پنهان ترین لحظه هستی ، در غریب ترین قرار بودن ، در نایاب ترین آغوش عشق

.

.

دوستت دارم محبوب بی نام من ...

.

.

.

شقایقی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد